وجوه مختلفى براى اعجاز قرآن گفته شده که مى توان آنها را به سه بخش طبقه بندى نمود:
1 اعجاز لفظى قرآن.
2 اعجاز محتوایى قرآن.
3 اعجاز قرآن از جهت آورنده ى آن.
1 اعجاز لفظى قرآن
اعجاز لفظى قرآن به دوگونه مطرح شده است: اعجاز بلاغى و اعجاز عددى.
بحث اعجاز بلاغى قرآن، یا بلاغت قرآنى، از گذشته هاى دور شناخته شده بوده و تقریباً بین همه ى مذاهب اسلامى مورد التفات و توافق بوده است. البته برخى، اعجاز بلاغى قرآن را از امورى، مانند نظم، اسلوب و شیوه ى بیانى قرآن جدا کرده و گفته اند: یکى از جهات اعجاز قرآن، اعجاز بلاغى آن است و جهت دیگر آن،
نظم و اسلوب بیانى قرآن است. برخى دیگر نیز وجه اعجاز قرآن را مجموع مرکب از بلاغت و نظم و اسلوب آن دانسته اند. ولى در واقع اینها از باب تکثیر مثال است و همه ى موارد مرتبط با شیوه ى بیانى قرآن به اعجاز بلاغى قرآن بر مى گردد.شیوه ى بیانى قرآن، شیوه اى است که هیچ بشرى، حتى ساحت بلند رسول اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم)، نمى تواند به این روش سخن گوید.
توضیح آنکه: در باب «تاریخ حدیث» اهل سنت مدعى هستند که رسول اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) از نوشتن احادیث و کلمات خودشان منع فرموده بودند و در این باره روایتى از ایشان نقل مى کنند ، آنگاه با این پرسش مواجه شده اند که چرا حضرت از کتابت حدیث نهى کرده اند؟