فـروزان ترین بعد اعجاز بیانى قرآن , همسازى با نغمه اى دلنشین , و
آهنگهاى وزین صوتى است , آنـگـاه که با صدایى گرم و زیبا, و آوایى نرم و
فریبا, دمساز گردد, آتشى بر خرمن دلها افکند.
که شعله هاى تابناکش جهانیان را به سوز و گداز گذارد.
در دسـتـور تـلاوت آمـده : قـرآن را بـا آهـنـگـى حـزیـن و نغمه دلنشین , تلاوت کنید.
بگریید و بگریانید ((1)) . قرآن , از همان روزهاى نخست . با همین شیوه
شیوا, سنگدلان عرب را شیفته وشیداى خود نمود, و اندیشه مقاومت و ایستادگى
را از آنان ربود.