نسخه ای شفا بخش برای همه ی بیماری ها
برخی آیات قرآن حاوی دستورات و سفارش هایی در زمینه عقاید، اخلاق، عبادات و ... است که در آرامش روانی و تعادل روحی انسان تأثیر مثبت دارد و نتیجه آن ها، سلامت روانی انسان است؛ چرا که موجب رفع اضطراب ها و نگرانی های بشر می شود و به اصطلاح او را شفا می دهد. «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ
لِّلْمُوْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا»؛ «و ما
آنچه را براى مومنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى کنیم و[لى]
ستمگران را جز زیان نمى افزاید».(1) 
آیات قرآن در مورد شفا بخشی آن
«یَا أَیُّهَا النَّاسُ
قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِی
الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُوْمِنِینَ»؛ «اى مردم به یقین براى
شما از جانب پروردگارتان اندرزى و درمانى براى آنچه در سینه هاست و رهنمود
و رحمتى براى گروندگان [به خدا] آمده است».(2)
واژه شفا در مقابل
بیماری ها و عیب ها و نقص هاست. بنابراین نخستین کاری که قرآن در وجود
انسان می کند، پاکسازی از انواع بیماری های فکری و اخلاقی فرد و جامعه
است و واژه رحمت مرحله تخلق به اخلاق الهی و جوانه زدن شکوفه های فضایل
انسانی در وجود افرادی است که تحت تربیت قرآن قرار گرفته‌اند.
بنابراین می توان گفت شفا، اشاره به پاکسازی و رحمت اشاره به بازسازی دارد.
قرآن نسخه شفا بخشی است برای برطرف ساختن ضعف ها و زبونی ها و ترس های بی دلیل، اختلاف ها و پراکندگی ها، برای آن ها که از بیماری عشق به دنیا، وابستگی به مادیات، تسلیم بی قید و شرط در برابر شهوات رنج می برند.
قرآن نسخه شفا بخش جهانی است که آتش جنگ در هر سوی آن افروخته است و در زیر بار مسابقه تسلیحاتی کمرش خم شده است. (3)
نکته
جالب اینکه داروهای شفا بخش دردهای جسمانی، معمولاً آثار نامطلوبی بر
ارگان های بدن می گذارند، اما این داروی شفا بخش (قرآن) هیچ اثر نامطلوبی
بر روی جان و فکر و روح انسان ندارد.(4)
قرآن مثل قطره های خالص باران
است که در باغ ها لاله روید و در شوره زار خس؛ قرآن همچون غذای نیرو
بخشی است که اگر یک دانشمند بخورد، برای تعلیم و تربیت نیرو می گیرد و اگر
به یک ستمگر بدهند، برای بیدادگری بیشتر از آن سود می برد؛ در حالی که
غذا یکسان است، اما تفاوت در افراد و طرز نگرش و تفکر آن هاست. افرادی که
خمیر مایه وجودیشان بر اثر کفر و ظلم و نفاق به شکل دیگری در آمده است، هر
جا نور حق را می بینند، به ستیز با آن بر می خیزند و این مقابله و ستیز
با حق، بر پلیدی و گمراهی و زیانکاری آن ها می افزاید و روح طغیان و
سرکشی را در آن ها تقویت می کند.
پس قرآن مایه هدایت گمراهان است، اما هدایت کسانی که در جست و جوی حق هستند و با همین انگیزه به سراغ قرآن می آیند، نه افراد متعصب و لجوج که با دیدی منفی به سراغ قرآن می آیند که مسلماً از آن بهره ای نخواهند برد.(5)
شفا بخشی قرآن از نظر پزشکی
برخی روانشناسان و جامعه شناسان، قرآن و مطالب آیات آن را مورد توجه قرار داده و تأثیرات آن ها را در روان انسان مورد بررسی قرار داده‌اند و از این رهگذر شفا بخشی قرآن را با علوم تجربی به اثبات رسانده‌اند.
تأثیرات قرائت قرآن بر کاهش درد، اضطراب و افسردگی
در یک بررسی برای سنجش میزان تأثیر
آوای قرآن بر کاهش درد بیماران بعد از اعمال جراحی شکم، چنین به دست آمد که
آوای قرآن باعث کاهش شدت درد در بیماران بعد از اعمال جراحی شکم
می‌شود.(6)
در پژوهشی که توسط دو تن از محققان در تهران به روش آزمون
اضطراب «کتل» انجام شد، نشان داده شد که در بین گروه آزمایشی 60 نفره دختر
که به صورت تصادفی از بین دانش آموزان دبیرستانی انتخاب شدند، گروهی حداقل 6 ماه روزانه نیم ساعت به قرائت قرآن مجید می پرداختند، میزان اضطراب و گرایش به افسردگی به شکل چشمگیری کمتر از آزمودنی های گروه مقایسه است. (7)
تأثیرات آموزه های قرآن بر بهداشت روانی فردی و اجتماعی بشر
برخی از محققان و متخصصان علوم پزشکی،
پژوهش های متعددی در این مورد انجام داده‌اند و تأثیرات آموزه های
(دستورات و توصیه های) و آیات قرآن را در بهداشت روانی فردی و اجتماعی
انسان بررسی کرده‌اند.
ـ وحدت شخصیت انسان و رابطه آن با توحید قرآنی؛
یکی
از صاحب نظران در این زمینه می نویسد: پژوهش ها در منابع و مجموعه
آثار در سلامت روان نشان می دهد که اساسی ترین و مهم ترین مسئله در
شخصیت سالم، وحدت روان و تعهد مذهبی است. وحدت روان با سیستم ارزشی که
بتواند به حیات معنا و هدف دهد، مرتبط است.
در بین سیستم های ارزشی، مذهب بالاترین قابلیت را برای ایجاد وحدت شخصیت داراست. اساس و مبنای مذهب اسلام بر وحدت و توحید می باشد . وحدت شخصیت و یگانگی روان انسان، مظهر و نماینده بارز توحید ذات مقدس خالق است.(8)
ـ دمیدن روح امید و ممنوعیت یأس و ناامیدی در قرآن و تأثیر آن در کاهش اضطراب؛
خداوند در قرآن می فرماید: «وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ»؛ «و از رحمت خدا نومید مباشید، زیرا جز گروه کافران کسى از رحمت خدا نومید نمى شود.»(9)
از نظر اسلام، ناامیدی از خدا یک گناه کبیره است. یکی از صاحب نظران در این زمینه می نویسد: نتایج یک آزمون نشان داد بیمارانی که باورهای مذهبی قوی تری داشتند و اعمال مذهبی را انجام می دادند، نسبت به گروه دیگر کمتر افسردگی داشتند و راه طولانی تری را در هنگام ترخیص از بیمارستان پیاده طی کردند.(10)
ـ تأثیر یاد خدا در آرامش دل و رفع اضطراب و نگرانی؛
تحقیقات زیادی نشان داده‌اند که داشتن تفکر و عملکرد مذهبی به طور محسوس موجب کاهش شدت درد فقدان و دوره آن می شود.
این تأثیر از طریق مکانیسم های چندی صورت می گیرد، از جمله: اعتقاد، ایمان و توکل به خداوند که با نام و یاد او قلب ها آرام می گیرد:(11)، داشتن صبر و بردباری و تسلیم رضای خداوند و تسلیم نظام الهی و پناه بردن به خداوند در هنگام مصیبت ها: (12) موجب کاهش شدت و دوره سوگ می شود؛ بهره گیری از سمبل های ایمانی و مذهبی از دیگر عوامل مهم و موثر در کاهش فقدان درد است.(13)
ـ ممنوعیت خودکشی در دین و تأثیر آن در پایین آمدن آمار خودکشی در جوامع مذهبی
پژوهشگران در توضیح اینکه چرا افراد مذهبی کمتر دست به خودکشی می زنند، دلایل مختلفی ارائه می دهند که از آن جمله بالا بودن عزت نفس و داشتن مسئولیت اخلاقی است.
همچنین عواملی مانند اعتقاد به بخشایش
پروردگار، اعتقاد به مبارزه با وسوسه های شیطانی از قبیل خودکشی، اعتقاد
به عدالت و روز واپسین را از دیگر عوامل می دانند.(14)
ـ تأثیر نماز در آرامش روانی؛(15)
ـ دستور ازدواج و تشکیل خانواده و تأثیرات آن در آرامش فردی و سلامت محیط اجتماع.(16)
پی‌نوشت ها:
1. اسراء: 82.
2. یونس: 57.
3. سید جواد افتخاریان، قرآن و علوم روز، ص 238.
4. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه 198.
5. ر.ک: تفسیر نمونه، ج12، ص 237.
6. ر.ک: علیرضا نیکبخت، مجله طب و پزشکی، ش 29، مقاله بررسی تأثیر آوای قرآن در کاهش اضطراب.
7. ر.ک: محمدعلی رضایی اصفهانی، اعجاز و شگفتی های علمی قرآن، ص 274.
8. ر.ک: سید محمد میر زمانی، مقالات همایش نقش دین در بهداشت روان، ص 88.
9. یوسف: 87.
10. لیونز پرسمن و استرین لارسون، فصلنامه اندیشه و رفتار، ضمیمه شماره 9 و 10، ص41.
11. رعد: 28.
12. بقره: 156.
13. ر.ک: اعجاز و شگفتی‌های علمی قرآن، ص 277 ـ 276.
14. همان.
15. طه: 14؛ رعد: 28.
16. ر.ک: فصلنامه اندیشه و رفتار، ص 40؛ اعجاز و شگفتی های علمی قرآن، ص 278.
برگرفته از فرهنگی و مذهبی تبیان