معانی و الفاظ در قرآن

معانی و الفاظ قرآن کریم از سوی خداوند است یا پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله)؟

الفاظ قرآن از جانب خداست و دلایل متعددی بر این مطلب دلالت دارد:

1ـ تحدی قرآن

قرآن کریم; معجزهی پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) است. محمد(صلی الله علیه وآله)آخرین پیامبر الهی است و باید معجزهی ایشان تا قیامت باقی بماند. به همین دلیل، خداوند، آن را تا ابد به صورت معجزهی قابل مشاهده برای همهی افراد فرو فرستاد. معجزه برای پیامبران، وسیله ی اثباتی به شمار میرود تا شاهد صدق دعوت آنان قرار گیرد و گواهی باشد بر این که از جهان غیب، پیام آوردهاند. معجزه باید به گونهای انجام گیرد که کارشناسان به خوبی تشخیص دهند آنچه ارایه شده است به درستی نشانهی عالم غیب و بیرون از توان بشریّت است. پیامبران نیز کارهایی انجام میدادند که از توان تشخیص ماهرترین کارشناسان آن دوره بیرون بود 

شگفتی های قرآن کریم

خوشتر آن باشد که سرّ دلبران گفته آید در حدیث دیگران

این حقیقت که قرآن کریم معجزه جاوید و اثباتکننده حقانیت و اصالت دین مبین اسلام است، مستلزم نو به نو بودن میوه اعجاز این شجره طیبه است. اساساً، معجزه چیزی است که اثبات آن هرگز محتاج دفاع متعصبانه نبوده، ولی نیازمند استدلال و برهان مبین است، آنهم از موضعی در نهایت متانت و تحمل، چرا که آن کتاب، خود مبین است، به منظور تبیین حقیقت آمد، و لذا نیازی به دست و پا زدنهای ما و... ندارد 

از قرآن چه مى دانیم و تکالیف ما در قبال آن

الف ـ پیرامون جایگاه قرآن

1 ـ برترى هاى کلامى ومعنوى قرآن

قرآن کلام خداست و بارقه‌هاى امیدبخش آن دررگ عالم جارى است، سخن از فیروزة کلامى است که برخاسته از حنجرة ملکوت سموات و خود نشانه‌اى از حقایق و کمالات است. کلامی‌جوشیده از چشمه‌سار آفرینش و متصل بدریاى حقیقت که ما در این شوره زار دنیا به تکاپوى آن بسر می‌بریم.یکى از اصول برترى قرآن همین است که مستقیماً از جانب خدا و توسط فرشته وحى الهى بر قلب پاک رسول خدا (ص) نازل شده و کلام خداست که تا کنون نیز خدشه و تحریفى در آن ایجاد نشده است. «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون (1) و نیز از آن جهت که برنامة کامل سعادت بشرى و راه هدایت انسانهاست و نیز از جهات دیگر بر سایر کتب آسمانى دیگر برترى دارد. برهمین اساس درمیان پیروان سایر ادیان نیز از احترام خاصى برخورداراست.  

قرآن و تکالیف ما در قبال آن

قرآن کلام خداست و بارقه‌هاى امیدبخش آن در رگ عالم جارى است، سخن از فیروزه کلامى است که برخاسته از حنجره ملکوت سموات و خود نشانه‌ای از حقایق و کمالات است. کلامی‌جوشیده از چشمه‌سار آفرینش و متصل به دریاى حقیقت که ما در این شوره زار دنیا به تکاپوى آن به سر می‌بریم.

الف ـ پیرامون جایگاه قرآن

1 ـ برترى هاى کلامى ومعنوى قرآن

قرآن کلام خداست و بارقه‌هاى امیدبخش آن دررگ عالم جارى است، سخن از فیروزة کلامى است که برخاسته از حنجرة ملکوت سموات و خود نشانه‌ای از حقایق و کمالات است 

معجزه های ریاضی و عددی در قرآن

خداوند متعال در سوره بقره آیه ی 22 می فرماید : «اگر از آنچه که بر بنده خودمان فرو فرستاده ایم در تعجب و تردید می باشید . پس (حداقل) یک سوره مشابه آن بیاورید و در این کار از هر که خواهید کمک بگیرد . و در آیه بعد از آن می فرماید : «اگر نتوانستید که هرگز هم نخواهید توانست از آتشی بترسید که برای کافران آماده شده است» .
اصولاً قرآن به حدی شیوا و روان است که هر کس حتی کمترین آشنایی با زبان عربی داشته باشد با خواندن یا شنیدن قرآن ناخودآگاه در می یابد که هیچ فرد سخنوری نمی تواند چنین بیانی داشته باشد و کلام و سخن هیچ انسانی نمی تواند باشد .
معجزه قرآن فقط به معارف عمیق عقلی و اجتماعی ، علوم غیبی و معانی شگفت انگیز و شیوایی و روانی کلام محدود نمی شود و هر روز ابعاد تازه ای از شگفتیهای قرآن کشف می شود .
اکنون 20 مورد برای نمونه از اعجازهای عددی و ریاضی قرآن که با استفاده از کامپیوتر تاکنون مشخص شده در زیر می آوریم :
1ـ کلمه (امام) به معنای رهبر و زمامدار الهی به صورت مفرد و جمع 12 بار در قرآن کریم تکرار شده است که مطابق است با روایات نقل شده از پیامبر اسلام (ص) از طریق شیعه و سنی مبنی بر اینکه تعداد امامان بعد از ایشان 12 نفر می باشند . برای نمونه یکی از آیات قرآن که کلمه امام در ‌آن آمده است ، سوره یس آ‌یه 12 می باشد: «وکل شییء أحصیناه فی امام مبین» و ما هر چیزی را در امام روشنگری جمع نموده ایم .
نام دوازده امام که جانشینان پیامبر (ص) می با شند عبارتند : 1ـ امام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) 2ـ امام حسن (ع) 3ـ امام حسین (ع) که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام برادر یکدیگر می باشند و هر دو فرزند امام امیرالمؤمنین (ع) می باشند در حالی که بقیه امامان علیهم السلام نسبت به یکدیگر نسبت پدر و پسر دارند 4ـ امام سجاد (ع) 5ـ امام محمد باقر (ع) 6ـ امام جعفر صادق (ع)